می روم با زینب

هروله تا روضه

قتلگاه و خیمه

***

آتش و دود و آه

عطشی بس جانکاه

***

نفسم بند آمد

و دلم تنگ آمد

سینه را شور آمد

واندر آن شور عزا

می زنم بر سینه

ذکر لب ، یا عمه

***

ز نفس می افتم

چو رسم بر خیمه

***

مویه ای سر گیرم

عمتا ، وا عمه

***

بعد این

شام بلا

ای صبورعمه

بیا

تو نباشی

طفلان

بی سر و سامانند

هرچه سر بر نی رفت

همه سرگردانند

***

این تو و این مجلس

یا شکیبا عمه

خطبه خوان

بسم الله

که بخواند با تو

سرور این سرها

آیه آیه ذبحِ

شرح قرانش را



دلنوشته : ف . ا

پ ن : با همه نقصها این شعرم رو دوست دارم چون با خط به خطش با همه وجودم اشک ریختم