محرم نوشت
… در شرایطی كه هر كسی میخواست به زیارت مرقد اباعبدالله علیهالسّلام برود، راه را بر او میبستند و برخوردهای بسیار تند و خشن با او میكردند، ائمّه به رفتن به زیارت مرقد اباعبدالله تحریض میكردند. داستان شیعهای را شنیدهاید كه برای راه یافتن به زیارت اباعبدالله حاضر شد دستش را قطع كنند؟ مأموران متوكّل یك دست این شیعه را قطع كردند و این شیعه به زیارت رفت. سال آینده دوباره آمد كه زیارت برود جلویش را گرفتند. گفت دست دیگرم را هم میدهم.
این همه اهتمام بر زیارت مرقد مطهّر اباعبدالله برای چیست؟ این همه ثوابهای حیرتآوری كه همه هم دقیق و درست است و هیچ كدام اغراق نیست، برای چیست؟ تمام آن فضیلتها و ثوابهایی كه برای زیارت مرقد مطهّر اباعبدالله علیهالسّلام و برای سوگواری و اشك ریختن در ماتم ایشان بیان شده، همه عین واقعیت است. ذرّهای در بیان معصومین غلو و اغراق وجود ندارد. امّا این برای چیست؟ اشك ریختن، زیارت رفتن، مقدّمهی رنگ و بوی حسینی یافتن است. مقدّمهی زندگی حسینی پیشه كردن و اقتدای به اباعبدالله علیهالسّلام در زندگی است…
میم-الف